เมื่อฉันอยากเป็น “แม่ค้า” (ประสบการณ์ ครั้งหนึ่ง ในชีวิต แบบ 555 )

เมื่อฉันอยากเป็น “แม่ค้า” (ประสบการณ์ ครั้งหนึ่ง ในชีวิต แบบ 555 )

   วันนี้…ทางทีมงาน เว็บไซต์ ทำเลขายของ.com จะพาไปสัมผัส อีกหนึ่ง… “ประสบการณ์ การเป็นแม่ค้า” ของคุณปลา สาวน้อยวัยรุ่น-ที่ไม่ค่อยโสภากับงานประจำเท่าไหร่ จึงออกค้นหา…ว่าแท้ที่จริง “เธอต้องการอะไร..”

   ความรู้ไม่มาก… ไม่ได้เรียนสูงส่งอะไร… แต่สิ่งหนึ่ง ที่เธอมี… ซึ่ง หลายๆคน-อาจไม่มี มันคืออะไร…

   เมื่ออ่านจบ…อาจได้พบ  อะไรบ้างอย่าง… ที่ตามหามา แสนนาน…  สิ่งที่คนอยาก “ค้าขาย” ต้องมี

   ไปสัมผัส “น้อยนกในไร่อ้อย” กันเลยครับ…

Advertisements

สวัสดีค่า ^_^ กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของเราเลยยยย
จะมาแบ่งปันประสบการณ์ชีวิต ( ของตัวเอง 555 ) ของวัยรุ่นธรรมดาคนหนึ่งที่ไม่ชอบทำงานประจำ ><”

เริ่มเลยละ กันเนอะ
จขกท.เป็นเด็กวัยรุ่นค่ะ อายุยี่สิบกว่า ๆ ผ่านการทำงานมาหลายที่ หลายงานค่ะ
ไม่ว่าจะเป็นรับและตอบออเดอร์จากลูกค้า  ฝ่ายผลิตที่โรงงาน ลูกจ้างร้านก๋วยเตี๋ยว ฯลฯ

ทำได้ไม่นานก็ออกค่ะ !! เพราะทนกับแรงกดดันต่าง ๆ ไม่ไหว…
เราก็เริ่ม…คิดหาทางอื่น และ ก็เริ่มสนใจที่จะเป็น “แม่ค้า”
แรงคัดค้าน…จากที่บ้านเยอะมากค่ะ “แต่เราไม่ฟัง 55555”

ธุรกิจแรก !! “น้ำแข็งใส & น้ำปั่น”

เราเริ่มจากเงิน 1000 บาทค่ะ ( ยืมพ่อมาคะ.. )
ด้วยความที่…แม่เป็นคนชอบซื้อของเกี่ยวกับ เครื่องครัว อาหาร ทุกชนิด !!
เราเลยไม่ต้องเสียเงินซื้อเครื่องปั่น และเครื่องทำน้ำแข็งใสค่ะ

ส่วนวัตถุดิบ  เราก็ไปซื้อที่ตลาดสดช่วงเช้า ๆ ค่ะ
มีให้เลือกทุกอย่าง  แถมได้ราคาถูกอีกด้วย

เราก็เลือกที่คิดว่าลูกค้าน่าจะชอบ อย่างเช่น
ลูกชิด(ลูกจาก) , มันเชื่อม , เม็ดแมงลัก , สับปะรดเชื่อม และก็..เฉาก๊วย
มีน้ำแดง , น้ำเขียว ,น้ำมะลิ และก็..หัวเชื้อน้ำ
เพิ่มด้วย…ผลไม้สำหรับทำน้ำปั่นค่ะ
งบเราก็ยังเหลือไว้ทอนและหมุนต่อไปค่ะ

และ..ดีหน่อยที่เราไม่ต้องเสียค่าเช่าที่ เพราะขายหน้าบ้านตัวเองค่ะ
น้ำ-ไฟ ฟรีไม่จำกัด เพราะพ่อจ่าย 5555 (สบายกระเป๋ามาก)

และก็ดีตรงที่บ้านเราทำอู่ซ่อมรถค่ะ
ขายลูกค้าพ่อ ลูกน้องพ่อ และก็คนในบ้าน
แทบไม่มีคนที่ผ่านไป-ผ่านมา แวะซื้อเลย…

แต่ก็มีบ้างที่มาซื้อ และทุกคนที่มาซื้อก็กลับมาซื้อเราทุกวันค่ะ
เพราะเราให้เยอะมั้งคะ 5555

เราขายของเป็นครั้งแรก…
เราไม่รู้ว่าควรใส่แค่ไหน…

เห็นว่าของที่เราซื้อมาไม่ได้แพงอะไร… เราก็ใส่เต็มที่ค่ะ
อย่างลูกจากที่อื่นใส่กันแค่สามสี่ลูก
แต่เราใส่เป็นช้อนค่ะ 555

บางทีเรามองดูถุงที่เราตักเสร็จ เราเห็นว่ามันน้อยเราก็ใส่เพิ่ม 
จนลูกค้าที่มาซื้อถามเราค่ะว่าเราขายถุงละเท่าไหร่
เห็นเขียนว่า 10 บาท
เราก็บอกค่ะว่า 10 บาทจริง ๆ

เค้าก็…งง ไปเลยค่ะ
ถามเราว่า…เราได้กำไรมั้ย ให้เยอะขนาดนี้
มันทำให้เราคิดนะ ว่า…เราให้เยอะเกินไปหรอ ?
แต่มันดีตรงที่เค้ามาซื้อเราทุกวันค่ะ ซื้อวันละ 5-10 ถุง (เอาไปแจกคนงานตัดอ้อย)

ขายได้ประมาณอาทิตย์หนึ่งเราได้ทุนคืนพ่อแล้วค่ะ
แล้วเราก็ขายต่อได้ไม่นาน… ก็เข้าหน้าหนาว  ( #ร้องไห้หนักมาก )
เราก็เลยเลิกขาย เพราะไม่มีใครซื้อกิน 555

ธุรกิจนี้ก็จบลงไปเลยค่ะ เราก็กลับไปทำงาน !
– ได้ทุนคืน กำไรนิดหน่อย และมีของเหลือไว้ทำกินเองด้วย #คุ้มค่ะ
ของที่เหลือเอามาจัดงานวันเกิดให้น้อง ๆ ค่ะ อร่อยกันถ้วนหน้า ใส่ไม่อั้น เครื่องๆเน้น ๆ 555

 

แต่เรายังไม่หมดหวังนะคะ…
ระหว่างที่ทำงานอยู่เราก็หาข้อมูลไปเรื่อย ๆ
ว่าจะขายอะไรดี ลงทุนน้อยกำไรดี
หาอยู่นานมาก…จนอยากจะเลิกคิดเลย 55
เราก็เปิดคอมวาดรูปเล่น ออกแบบอะไรเรื่อยเปื่อย…
ลงเพจตัวเอง ก็คิดว่าจะ…วาดรูปขาย

ธุรกิจที่สอง !! ” รับวาดรูปและออกแบบ”
ธุรกิจนี้ไม่ต้องเอาเงินตัวเองมาลงทุนอะไร
เพราะเปิดขายในเฟสบุ๊คของตัวเอง และเพจเล็ก ๆ ของตัวเอง (ไม่ได้มีคนติดตามเยอะ)

ก็มีเพื่อน ๆ สนใจค่ะ
นี่ก็เป็นผลงานที่เราทำให้ลูกค้า ส่วนมากก็จะเป็นเพื่อน ๆ อุดหนุนกันเอง 5555

 

มีโลโก้บ้าง วาดภาพ สมุดโน๊ต ออกแบบปกเฟสบุ๊ค ใส่กรอบ
ส่ง ปณ. ไม่ก็ส่งเป็นไฟล์

 

ทุกคนชอบงานที่เราทำส่งให้เราก็ดีใจค่ะ
แต่งานนี้…ก็มีข้อจำกัดสำหรับเราค่ะ

อย่างเรื่องอุปกรณ์ในการวาด เราใช้แค่เมาส์หนูธรรมดา กับ โน๊ตบุ๊คเครื่องเก่า ๆ
มันทำให้…เราไม่สามารถรับงาน…ที่มี รายละเอียดเยอะ ๆ ได้เลยคะ

อีกอย่างเราไม่ได้เรียนมาทางด้านนี้ค่ะ
เราทำได้ขนาดนี้ เพราะเราชอบและฝึกฝนเอาจากเน็ต และหนังสือคะ

ด้วยความที่งานพวกนี้ ไม่สามารถ…สร้างรายได้ให้เราทุกวัน
เราก็ไม่ได้ทำอีกเลย แต่เพจก็ยังอยู่
ถ้ามีคนสนใจก็ยังรับอยู่ค่ะ (ส่วนมากจะเป็นงานฟรี) #ร้องไห้ไปเพื่อนก็ไม่เข้าจายยย 555
แต่เราก็ยังทำงานไปด้วยนะตอนนั้น…

หลังจากนั้นเราก็พักเรื่องรัก เอ้ย !! เรื่อง “ค้าขาย” ไปก่อนค่ะ
ตั้งหน้าตั้งตาทำงาน

เราก็ไปทำงานไกลบ้านค่ะ ไปอยู่กับเพื่อน
แต่ด้วยความที่ งานโรงงานมันได้ “เงินน้อย”

เราก็เลยต้องกลับมาคิดหาทางค้าขายอีกครั้ง !!
เราเริ่มจากคิดค่ะว่าตัวเองถนัดอะไรมากที่สุด…

เพราะที่ผ่านมามันสอนให้เรารู้ว่า…
“สิ่งที่เราชอบหรือถนัด เรามักจะทำมันออกมาได้ดีกว่าสิ่งที่เราไม่ได้ชอบ”

ก็เลย…หนีไม่พ้นเรื่องกินอีกอะค่ะ [ เรื่องใหญ่มาก 555 ]
ตอนเราอยู่บ้านเราชอบที่จะทำอะไรกินเอง

อย่างโรตีพันไส้กรอก โตเกียว ละก็ทาโกะยากิ !!
และก็… เจ้า “ทาโกะยากิ” ทำให้เราได้ไอเดียดี ๆ
เพราะลงทุนไม่เยอะมาก และ ก็มีเครื่องทำ (ของแม่อีกหล่ะคะ 555) (ไม่มีเพาะ-แมะ จะขายได้ไหมเรา)
ก็เลยไม่ได้ใช้ทุนเยอะ แต่เราทำแบบบ้าน ๆ นะคะ

 เพราะสถานที่ที่เราอยู่มัน “กันดาร” มาก ๆ
ชาวบ้านก็เป็นชาวไร่-ชาวนา หาปูหาปลากินกันค่ะ เราต้องขายในราคาที่ไม่แพง

 ธุรกิจที่สาม !! ” ทาโกะยากิบ้านๆ “
ตลาดขายลูกละ 5 บาทใช่มั้ยคะ ?
แต่เราขายลูกละ 2 บาทค่ะ 55555555555555 #ถูกเท่านี้ไม่มีแล้ว

เราจัดใส่ถาดโฟมถาดละ 10 บาท ขายดิบขายดีมาก
คนแถวนั้น..บอกว่า ไม่เคยกิน มันแปลกดี กรอบนอกนุ่มใน

หวานมันเค็ม ราดมายองเนส อย่างเดียวค่ะ
คนแก่..ถามหากันเลยล่ะ เวลาเราไม่ได้ขาย 555
#หน้าตาทาโกะยากิแบบบ้าน ๆ ค่ะ

แม้ว่าเราจะขายลูกละ 2 บาทแต่เราก็ได้กำไรนะ ได้ครึ่งต่อครึ่งเลย
แต่ก็นะ… ไม่รู้อะไรแกล้งสาวน้อยอย่างเราอีก 5555555  

เราได้เปลี่ยนงานค่ะ
ไปเจองานนรก ที่ทำให้เราไม่เคยได้เห็นพระอาทิตย์เลยสักวัน นอกจากวันหยุด

ทำให้เราไม่มีเวลาขายของเลยอะคะ
เราก็ล้มเลิกไปอีกธุรกิจ (เสียน้ำตาอีกตามเคยอะคะ แต่สาวน้อยยังไหวอยู่นะคะ)

แต่เราไม่เคยจะเลิกล้ม ความคิด ในการเป็น “แม่ค้า” เลยคะ..
เพราะ…ตลอดเวลาที่เราได้ “ลองผิด-ลองถูก”
มันทำให้…เรารู้ว่าเราชอบที่จะทำอะไร
และการที่เราได้ทำในสิ่งที่ชอบ…
มันทำให้เรามีความสุขมากคะ !!
มากกว่างานประจำ

ที่เราต้องคอยฝืนตัวเองตลอดเวลา
ไม่ว่าจะต้องตื่นแต่เช้า ต้องรีบให้ทันเวลา ต้องกินข้าวในเวลาที่จำกัด
มีเวลาพักผ่อนน้อย ร่างกานเราแย่มากกับการทำงานประจำ เพราะเราเจอแต่งานโหด ๆ

ด้วยความที่เป็นคนจบไม่สูงน่ะนะ  

แต่เรารู้สึกดีนะ
ที่..ครั้งหนึ่ง ในชีวิตเราได้ทำอะไร…ในสิ่งที่เราอยากทำ
อยากทำก็ได้ลองทำ ล้มบ้าง.. ลุกบ้าง…
เราก็ยังเดินต่อ..
บางคนทำได้แค่ฝัน แต่ไม่เคย…เดินตามความฝันด้วยซ้ำ
มาต่อกันดีกว่า…
หลังจากบ่นอะไรไม่รู้ยืดยาว ๆ 55555

เราก็ย้ายที่อยู่อีกครั้ง ไปหางานทำเหมือนเดิมค่ะ
เจออุปสรรคมากมาย ท้อมาก เหนื่อยมาก
ทั้งคนที่ทำงาน ทั้งตัวงานเอง !!

เราก็เลยจะขายของอีกครั้งค่ะ ^_^
ได้เงินจากเพื่อนมา 3000 บาท (กู้มาค่ะ คราวนี้ 555555 ) เป็นหนี้ครั้งแรก ในชีวิต

เราก็มาคิดอะค่ะ ว่าเราจะ… “ขายอะไรดี”
ที่คนทำงานจะมีกำลังซื้อ และมันสามารถขายได้กับคนทุกวัย
ก็เลยคิดถึง… “ปลาหมึกย่าง” และ “บาร์บีคิว” เอาไว้เป็นตัวเลือก
คราวนี้เราก็ต้องควักเงินที่มี มาลงทุนของทุกอย่าง
เพราะอยู่หอ ไม่มีอะไรเลย… ต้องซื้อทุกอย่าง…
หมดกับการลงทุนไป กับ การทำปลาหมึกสองพัน (แทบร้อง) และบาร์บีคิว 500 บาท โดยประมาณค่ะ

จะบอกว่าเราเจ๊ง !!!!!!
ใช่ค่ะฟังไม่ผิด “เราเจ๊ง” กับปลาหมึก เพราะเราไม่มีที่เก็บ
และมันก็ไม่ได้ขายดีด้วย
เราขายปลาหมึกได้แค่สามไม้เอง นอกนั้นเน่าหมดเลย
เงิน 2000 ที่ลงทุนหายไปกับตา
แต่โชคยังเข้าข้างเรานะ ตรงที่เราหาของสำรองไว้ขายด้วย คือ “บาร์บีคิว”
และ มันก็เป็นจุดเริ่มต้นของธุรกิจเราค่ะ

ธุรกิจที่สี่ !! “บาร์บีคิวไม้ละ 5 บาท”
เราเลือกขายราคานี้..
เพราะเราดูกำลังซื้อแล้วค่ะ
ทุกคนที่นี่เป็นพนักงานบริษัท ทำงานโรงงาน
กำลังซื้อของไม่เยอะ และส่วนมากลูกค้าเราจะเป็นกลุ่มนักดื่ม และเด็ก !!!

อาศัยคนซื้อจำนวนเยอะ ๆ
ที่สำคัญ “ทำเล” ที่เราตั้งอยู่มันเป็นแค่ “ทางผ่าน” ของผู้คนเท่านั้น
ผ่านเราไปเยอะมาก..
มองผ่านๆ… แบบไม่มีเยื่อใย (เราทำผิดอะไร…ฮือๆ)

แต่…เราขายได้ในช่วงเย็น ๆ จนถึงสี่ทุ่มค่ะ
ขายดี…จน ร้านคอหมูย่างเกลียดเราไปเลยค่ะ
เพราะตั้งแต่เรามาขาย
พี่แกก็ขายหมูย่างไม่ได้ (เรารู้สึกผิดเลยง่าา555 )

พี่แกไม่ปรับปรุงรสชาติต่างหากค่ะ ขนาดลูกค้าบอกต่อหน้าพี่แกแล้วนะ
ว่าหมูต้องหมักด้วย ไม่ใช่เอามาย่างเฉย ๆ จบเรื่องคอหมูย่างนะคะ
#นี่หน้าตาบาร์บีคิวค่ะ

เราใช้แต่ของที่มีคุณภาพน๊าาาา ซื้อจากแม็คโครทุกอย่างเลย
พอเราลองเปลี่ยนใช้มะเขือเทศลูกใหญ่ลูกค้าไม่ชอบ
เราก็ต้องกลับมาใช้มะเขือเทศราชินี  ซึ่งแพ๊งงงงงง แพง ! เหมือนเดิม 
(เพราะตลาดแถวนี้ขายของแพงกว่า) 555

– ลูกค้าบ่นว่าทำไมไม่หาตู้เพราะฝุ่นมันเยอะ
เราไม่มีทุนเราก็ประดิษฐ์เองเลยค่ะ 5555

 

ด้วยความที่ไม่รู้ เราก็เสียบไม้ไว้ตอนกลางคืนค่ะ
แล้วเอามาขายช่วงสี่โมงเย็น สรุปหมูเปรี้ยว !!!!!!!!!!!!!! ทำไงล่ะทีนี้

ดีที่เรามีหมูหมักแบบยังไม่ได้เสียบแช่ไว้
เราก็เลยต้องทิ้งของที่ทำเมื่อคืนไปทั้งหมด และขายของใหม่

เราเข็ดเลยค่ะ ยอมเสียเวลาเสียบก่อนขายดีกว่า
เพราะว่าสับปะรดมันทำให้หมูเสียง่าย
และก็…ความเย็นมันไม่พอจะแช่ได้ด้วย และทุกวันนี้เราก็ยังทำขายอยู่ค่ะ
มีลูกค้าประจำแล้วค่ะ ซื้อเราวันละ 20 ไม้ ไปแกล้มเหล้าค่ะ
วันไหนเราไม่ขายก็มาถามหา
วันไหนเราตั้งร้านช้าก็บ่นเราค่ะ 55555555

เราได้เงินจากการขายของหักทุนแล้ว แทบมากกว่าค่าเเรง ที่เราทำงานอยู่สะอีกอะคะ
และอีกไม่นานนี้เราจะได้ย้ายที่อยู่อีกแล้ว – -” (บางทีก็เบื่อนะที่ต้องเริ่มต้นใหม่บ่อย ๆ )

แต่เราจะไปขายของเต็มตัวค่ะ
ใจก็จะขายบาร์บีคิวเหมือนเดิม แต่ก็มีตัวเลือกอื่น ๆ อยู่ด้วย
เดี๋ยวไว้ขายอะไรยังไง จะมาเล่าให้ฟังอีกนะคะ

เพื่อน ๆ คนไหนที่อยากทำอะไรลงมือทำเลยค่ะ
อย่าไปกลัวผิดพลาด สิ่งที่มันผิดพลาดนี่แหละค่ะ จะทำให้เรารู้อะไรมากขึ้น

เข้มแข็งมากขึ้น
อาชีพไหนก็มีศักดิ์ศรีทั้งนั้น… ขอแค่เป็นอาชีพสุจริย ก็พอค่ะ… 

ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ ที่เข้ามาอ่าน มาติดตามกัน (จะมีไหมน๊า)
เนื่องจากเป็นกระทู้แรก ตรงไหนผิดพลาดยังไงต้องขออภัยด้วยนะคะ
ฝากปลานีโม่ตัวนี้ไว้ในอ้อมอก อ้อมใจอีกคนนะคะ (บ้าบอ 5555 )

Advertisements

   “ลองผิด-ลองถูก” , “ทำไปเลยๆ-ถึงจะ เจ๋งบ้าง .. ล้มบ้าง” แต่ก็ได้เรียนรู้สิ่งใหม่… รู้ตัวเอง..ว่า ชอบอะไร อะไรที่เราถนัด…และ ทำได้ดีที่สุด…

   ถึงเป็นเพียงประสบการณ์เล็กๆ ของจุดเริ่มต้น แต่สิ่งที่ยิ่งใหญ่ คือ “ความกล้า” ไม่กลัวที่จะผิดหวัง ไม่กลัวที่จะล้มเหลว… ลองทำไปดูก่อน.. ถ้ามีปัญหา ก็ค่อยๆ..แก้กันไป

   อุปสรรคสำคัญ…ของการเริ่มต้นขายของ จงตอบมันไปด้วย 3 คำนี้ 

   “ก็ลองดู”

   แล้วเพื่อนๆ….ก็จะค้นพบ บ้างอย่าง…ที่ ตามหา…มาแสนนาน ได้อย่างคุณปลา เช่นกัน…

 

เรื่องโดย : อังคณา อินไชย
เรียบเรื่อง : ทำเลขายของ.com
คำนำ , บทสรุป , ประวัติ โดย : อาซาดะ ริวอิจิ
ลิขสิทธิ์โดย ทำเลขายของ.com
(ข้อมูลลิขสิทธ์จากการอนุญาต คุณปลา “อังคณา อินไชย”  
เมื่อวันที่ 2 มี.นา. 2559 
โดยทีมงาน www.ทำเลขายของ.com )
ไม่อนุญาต “คัดลอก” รวมถึงในกรณี ที่จะใส่ลิ้งค์กลับ ก็ไม่อนุญาต เช่นกันนะครับ
อนุญาตให้ “แชร์” ได้ครับ
ขอบคุณครับ

สามารถติดตาม ” ” ได้ที่
ข้อมูลธุริจ  
ชื่อธุรกิจ :
ชื่อเจ้าของธุรกิจ :  อังคณา อินไชย
ที่อยู่ :  –
tel :   061-427-2194