กว่าจะมาเป็น Hostel ฮิปๆ “ไม่มีหุ้นส่วน-งบจำกัด-ธุรกิจแรกในครอบครัว”

Posted on มีนาคม 19, 2019 by administrator in ธุรกิจ SME น่าสนใจ, ธุรกิจโรงแรม // 1 Comment

กว่าจะมาเป็น Hostel ฮิปๆ “ไม่มีหุ้นส่วน-งบจำกัด-ธุรกิจแรกในครอบครัว”

ถ้าอยากประสบความสำเร็จจงลงจากยอดเขา แล้วออกไปหาประสบการณ์ให้มาก ค้นหาคำตอบของชีวิตให้เจอ เปรียบเหมือนบทพิสูจน์ของทุกคน ที่จะสร้างตำนานบอกเล่าลูกหลาน ว่าสิ่งที่ทำมามีที่มาอย่างไร…

มีคนเคยกล่าวว่า “ถ้าไม่รู้จะทำธุรกิจอะไร ให้ลองทำในสิ่งที่ตนเองชอบและหลงใหล เพราะเราจะจมปลักอยู่กับสิ่งๆนั้นได้ตลอดกาล” ซึ่งบางคนเรียกสิ่งๆนี้ว่า “passion”

ดังเช่น…ธุรกิจที่จะแนะนำในวันนี้ คือ ธุรกิจ hostel ของ คุณเต๋า “ณัฐพงษ์ ตันเจริญ” เจ้าของ “hai hostel” โฮสเทลขนาดเพียงตึก 1 คูหา แต่เต็มไปด้วยเรื่องราว การออกแบบดีไซน์ที่มีเอกลักษณ์ ความสวยงามที่ลงตัวไม่เหมือนใคร จากตึกเก่าๆ ถูกเนรมิตขึ้นใหม่ ในแบบฉบับที่ตนเองชื่นชอบ กลายมาเป็นโฮสเทลฮิปๆ ในคูเมืองเชียงใหม่ ว่าแล้วก็ไปดูที่มากันเลยครับ

ต้นเรื่องจากคุณเต๋า “ณัฐพงษ์ ตันเจริญ” เจ้าของ “hai hostel”

การลาออกครั้งสุดท้ายของผม… แล้วมาทำ Hostel ของตัวเอง

“พี่ต่อ ฟีโน เคยบอกผมว่า ถ้าอยากจะทำอะไรให้มันดีและเกิดปัญญานั้น พื้นฐานง่ายๆคือ ต้องเริ่มจากชอบสิ่งนั้นๆก่อน อย่าพึ่งนึกถึงเงิน ถ้ามีฉัททะหรือการอยากทำให้มันดีด้วยความชอบ เดี๋ยวเงินมันตามมาเอง”

“ผมจึงตัดสินใจลาออกจากงานประจำแล้วมาทำ Hostel ที่บ้านเกิดที่เชียงใหม่”

แรงบัลดาลใจส่วนลึก+นิสัย นิยมชมชอบการผจญภัย

ผมและครอบครัวนิยม ชมชอบ การผจญภัยเป็นอย่างมาก บ่อยครั้งที่เราขับรถในระยะทางไกลจากเชียงใหม่ไปทั่วประเทศ จากเหนือลงสู่ใต้ นอนโรงแรมจิงโจ้ในปั๊มที่ชุมพร ข้ามสะพานทะลุไปถึงเกาะภูเก็ต แวะกินหมั่นโถกับขาหมูที่ตรัง ว่ายน้ำข้ามเกาะสุรินทร์เหนือและสุรินทร์ใต้(ฤดูน้ำลด) หลังจากนั้นประมาณ 1อาทิตย์ สึนามิก็เข้าถล่มประเทศ รอดตายมาได้ ทะลุไปถึงเกาะแห่งตำนาน เกาะลังกาวี

หรือ การขับรถไล่สำรวจประสาทหิน บริเวณอีสานใต้ และตะเข็บชายแดน มีทหารยื่นคุ้มอยู่เป็นระยะๆ สร้างความตื่นเต้นตลอดเส้นทาง หรือสายตะวันออกการขับรถจากเชียงใหม่ไปเกาะช้างก็สร้างความสนุกสนานให้เราไม่น้อย

ในตอนนั้นถนนน่าจะมีอยู่เลนเดียวบนเกาะช้าง ทำให้ต้องใช้ความระมัดระวังเป็นอย่างมาก ไม่เช่นนั้นตกเหว ระบบจองที่พักออนไลน์ไม่มี เราพัก homestayแบบเดินเข้าไปถามชาวบ้านเลย สุดท้ายได้พักที่บ้านผู้ใหญ่เจษ(สุดถนนคอนกรีตที่รถสามารถไปถึงได้)ก็เป็นความประทับใจที่ไม่ลืมเช่นกัน

ส่วนสายเหนือถิ่นของพวกเราก็นิยมไปสำรวจทุกจังหวัดเช่นกัน แต่ไม่ได้เป็นการเดินทางระยะยาวซักเท่าไหร่เพราะใกล้บ้าน ทุกๆที่ที่ไปเยือนนั้นส่วนใหญ่การค้างแรม เราจะนอนแบบกางเต้นท์หรือไม่ก็ Homestay เสมอ

มีโอกาสไปใช้ชีวิตต่างประเทศ

หลังจากเรียนจบผมก็ทำงานเป็นพนักงานออฟฟิศอยู่เกือบ 10 ปี แล้วเกิดอยากเรียนปริญญาโท จึงตัดสินใจไปเรียนต่อที่เมลเบิร์น ออสเตรเลีย วันแรกที่ไปถึงรอโรงเรียนเปิด อยากใช้ภาษาอังกฤษแต่ไม่รู้จะไปคุยกับใครเลยไปคุยกับHomeless และนั้น คือ คุณครูภาษาอังกฤษคนแรกของผมบนแผ่นดินจิงโจ้

ไปใช้ชีวิตอยู่ที่โน้นอยู่ 5 ปี ในช่วงที่เรียนหนังสือนั้นต้องทำงานไปด้วยและเรียนไปด้วย เลยไม่มีเวลาได้เที่ยวเลย ปีสุดท้ายหลังจากเรียนจบผมจึงเที่ยวแบบบ้าคลั่ง(ด้วยเงินเก็บจากการทำงานทั้งหมด) ผมเดินทางไปเกือบทุกรัฐของออสเตรเลีย

และนั้นทำให้ผมรู้จักกับสถานที่พักแบบ Hostel เป็นครั้งแรก เรียกได้ว่าหลงใหลการท่องเที่ยวแบบนี้ไปเลย ในแต่ละ Hostel มันมีความเป็นตัวของตัวเองสูงมาก มันทำให้การท่องเที่ยวของผมสนุกสนานขึ้นเป็นกอง

ผมได้ไปในสถานที่ใหม่ๆ พบเจอกับผู้คนใหม่ๆ เรียนรู้วัฒนธรรมใหม่ๆ ทดลองอาหารพื้นถิ่นใหม่ๆ ผู้คนดูเป็นกันเองโดยไม่มีกำแพงอะไรมากั้นขวางเลย

อีกส่วนหนึ่งที่ทำให้การท่องเที่ยวของผมนั้น อร่อยเหาะ ก็คือ การที่ผมได้รู้จักกับคัมภีร์ของการเดินทางอย่าง Lonely Planet ขวัญใจชาว Backpacker

หลงเสน่ห์มันเข้าให้แล้ว

หลังจากนั้นผมกลับมาเมืองไทย พร้อมกับเก็บความน่าหลงใหลนั้นไว้ในใจ และยังคงกลับมาทำงานในสตูดิโอพร้อมกับไปเป็นอาจารย์พิเศษสำหรับมหาวิทยาลัยต่างๆ อยู่ประมาณ 2-3 ปี โดยระหว่างนี้ผมก็หาข้อมูล ทำการบ้าน นู่นนี้นั้น สำหรับการทำ Hostel และแล้ว! เวลาก็สุกงอม ผมจึงลาออกจากงานประจำ แล้วมาทำ Hostel!!

1.) ผมไม่มีหุ้นส่วน และมีงบประมาณค่อนข้างจำกัด เป็นธุรกิจแรกของครอบครับแบบเล็กๆ จึงมีเงื่อนไขไว้ที่ ต้องเป็นอาคารพาณิชย์ 1คูหาเท่านั้น และอยู่ใกล้คูเมือง โดยค่าเช่าต้องไม่แพงจนเกินไป ยากกมากกก!! 5555 จนผมมาเจออาคารหลังนี้เข้าให้

2.) ผมได้อาคารพานิชย์เก่าปิดตายมาเกือบ 10 ปี โดยเมื่อก่อนเคยเป็นหอพักเก่า สภาพภายนอกอาจจะดูเก่าๆ หน่อย แต่โครงสร้างหลักของอาคารยังยอดเยี่ยม และแลกมากับค่าเช่าที่ยังพอรับไหว แต่งานรีโนเวทนี่สิ ปาดเหงื่อครับ!

3.) ผมเริ่มจากการซ่อมแซมหลังคาเสียก่อน เพื่อแก้ไขเรื่องน้ำร่วงซึมและป้องกันนกที่จะเข้ามาอาศัยอยู่

4.) ต่อไปก็เป็นการรื้อถอน อย่างที่ได้กล่าวไปแล้ว อาคารเดิมนั้นเป็นหอพักเก่า ถูกกั้นห้องด้วยไม้อัด จึงต้องรื้อถอนออกให้หมดครับ

5.) ชั้นลอยเพื่อความโปร่งโล่งสบาย ก็ทุบพื้นออกซะเลยครับ ส่วนร่องรอยของคอนกรีตที่เว้าแหว่งออกมานั้นก็ปล่อยไว้ตามนั้นเลยครับ ก็เข้ากับ Modern Industrial Design เหมือนกัน